تفاوت بین سیستم های ردیابی تک محوره و دو محوره

انرژی خورشیدی یک منبع انرژی تجدیدپذیر به سرعت در حال رشد است که به عنوان جایگزینی سازگار با محیط زیست برای سوخت های فسیلی سنتی محبوبیت پیدا می کند. همانطور که تقاضا برای انرژی خورشیدی همچنان در حال رشد است، نیاز به فناوری های نوآورانه و سیستم های ردیابی برای مهار موثر آن افزایش می یابد. در این مقاله به بررسی تفاوت های تک محوره وسیستم های ردیابی دو محوره، ویژگی ها و مزایای آنها را برجسته می کند.

سیستم های ردیابی تک محوره برای ردیابی حرکت خورشید در امتداد یک محور، معمولاً شرق به غرب، طراحی شده اند. این سیستم معمولاً صفحات خورشیدی را در یک جهت کج می کند تا حداکثر قرار گرفتن در معرض نور خورشید در طول روز. این یک راه حل ساده و مقرون به صرفه برای افزایش قابل توجه خروجی پانل های خورشیدی در مقایسه با سیستم های شیب ثابت است. زاویه شیب با توجه به زمان روز و فصل تنظیم می شود تا اطمینان حاصل شود که پانل ها همیشه عمود بر جهت خورشید هستند و میزان تابش دریافتی را به حداکثر می رساند.

از سوی دیگر، سیستم‌های ردیابی دو محوره، ردیابی خورشید را با ترکیب یک محور دوم حرکتی به سطح جدیدی می‌رسانند. این سیستم نه تنها خورشید را از شرق به غرب ردیابی می کند، بلکه حرکت عمودی آن را نیز که در طول روز متفاوت است، ردیابی می کند. با تنظیم مجدد زاویه شیب، پنل های خورشیدی می توانند موقعیت بهینه خود را نسبت به خورشید همیشه حفظ کنند. این امر قرار گرفتن در معرض نور خورشید را به حداکثر می رساند و تولید انرژی را افزایش می دهد. سیستم های ردیابی دو محوره پیشرفته تر ازسیستم های تک محوریو جذب تشعشعات بیشتری را ارائه می دهد.

در حالی که هر دو سیستم ردیابی تولید برق را نسبت به سیستم‌های شیب ثابت ارائه می‌دهند، تفاوت‌های قابل توجهی بین آنها وجود دارد. یکی از تفاوت های اصلی پیچیدگی آنهاست. سیستم های ردیابی تک محوره نسبتا ساده هستند و قطعات متحرک کمتری دارند و نصب و نگهداری آنها را آسان تر می کند. آنها همچنین مقرون به صرفه تر هستند و آنها را به گزینه ای جذاب برای پروژه های خورشیدی کوچک یا مکان هایی با تابش خورشیدی متوسط ​​تبدیل می کند.

از سوی دیگر، سیستم‌های ردیابی دو محوره پیچیده‌تر هستند و دارای یک محور حرکتی اضافی هستند که به موتورها و سیستم‌های کنترل پیچیده‌تری نیاز دارند. این پیچیدگی افزایش یافته، نصب و نگهداری سیستم های دو محوره را گران تر می کند. با این حال، افزایش بازده انرژی که آنها ارائه می کنند اغلب هزینه اضافی را توجیه می کند، به ویژه در مناطقی که تابش خورشیدی زیاد است یا جایی که تاسیسات خورشیدی بزرگ وجود دارد.

جنبه دیگری که باید در نظر گرفت موقعیت جغرافیایی و میزان تابش خورشید است. در مناطقی که جهت خورشید در طول سال به طور قابل توجهی تغییر می کند، توانایی یک سیستم ردیابی دو محوره برای دنبال کردن حرکت شرق به غرب خورشید و قوس عمودی آن بسیار سودمند می شود. این تضمین می کند که پانل های خورشیدی بدون در نظر گرفتن فصل، همیشه بر پرتوهای خورشید عمود باشند. با این حال، در مناطقی که مسیر خورشید نسبتا ثابت است، الفسیستم ردیابی تک محورهمعمولاً برای به حداکثر رساندن تولید انرژی کافی است.

به طور خلاصه، انتخاب بین یک سیستم ردیابی تک محوری و یک سیستم ردیابی دو محوره به عوامل مختلفی از جمله هزینه، پیچیدگی، موقعیت جغرافیایی و سطوح تابش خورشیدی بستگی دارد. در حالی که هر دو سیستم تولید انرژی خورشیدی را در مقایسه با سیستم‌های شیب ثابت بهبود می‌بخشند، سیستم‌های ردیابی دو محوره به دلیل توانایی آنها در ردیابی حرکت خورشید در امتداد دو محور، جذب تشعشع بالاتری را ارائه می‌دهند. در نهایت، تصمیمات باید بر اساس ارزیابی کامل از الزامات و شرایط خاص هر پروژه خورشیدی باشد.